میرزا کوچک، مصدق و مسأله مذاکره در ایران امروز  

مهم تر از مذاکره این است که راه ما باید از داخل آغاز شود.

مادام که در داخل کشور سیاست گذاری عادلانه واحترام به سرمایه های اجتماعیِ وطنی و تفکر تولیدی نداشته باشیم، - آینده ای انتظارمان را نمی کشد           عصر ایران؛ مهدی بازرگانی*-  دیدی دلاکه یار نیامد؛ گرد آمد و سوار نیامد.

مهدی اخوان ثالث تاریخ صد ساله گذشته ما دو لحظه حساس دارد: یکی در آغاز آن است که جنبش جنگل در اعتراض به مشروطه ناکام سر بر می آورد؛ لحظه ای که میرزا کوچک در حال پیروزی است.

دیگر آن زمان که مصدق در حال تبدیل شدن به یک نماد قدرت ضد استعماری در منطقه است قبل از کودتای 28 مرداد 1332.

    هر دو چهره با اراده خارجی سرکوب می شوند.

نخست سرنوشت میرزا به عنوان آلترناتیو رهبری آینده ایران که پایانی غم انگیز دارد.

نامه نگاری های میرزا کوچک به لنین و تروتسکی درباره تندروی های بلشویک های ایرانی و همچنین مذاکرات نمایندگان او -مظفرزاده و گائوک - در مسکو به ثمر نمی نشیند و با افول جنبش جنگل و سپس سرکوب آن، رضاخان با اراده انگلیس روی کار می آید(کودتای سوم اسفند 1299 ).

    در 28 مرداد 1332 نیز این داستان به شکلی دیگر با کودتای آمریکایی- انگلیسی علیه دولت ملی دکتر مصدق رقم می خورد.